Kakao w medycynie i kosmetyce

Zastosowanie w kosmetyce

W kosmetyce najpowszechniej stosowane jest  masło kakaowe pozyskiwane z kory kakaowca. Na jego bazie powstają liczne preparaty pielęgnacyjne takie jak kremy, czy maski szeroko stosowane w kosmetyce również tej profesjonalnej.

Obecnie jednak coraz częściej wykorzystuje się także inne surowce pozyskiwane z kakaowca. Te pozyskiwane z ziarna mają działanie silnie tonizujące i przeciwutleniające. Jednocześnie drenują pobudzając metabolizm komórkowy i regenerują dzięki właściwościom kojącym. Zawarty w kakao trypofan i anandamid działają nawilżająco na odwodnioną pozbawioną blasku skórę. Kofeina i teobromina z kolei ma działanie antyoksydacyjne dzięki czemu spowalnia procesy starzenia się skóry. Polifenole zawarte w kakao pełnią funkcję ochroną dla komórek. Obecne w kakao związki mineralne, głównie magnez, wykazuje działanie odprężające, dzięki temu wyroby kosmetyczne z tego naturalnego surowca znalazły zastosowanie w pielęgnacji skóry zmęczonej, zestresowanej i pozbawionej zdrowego kolorytu. Magiczną moc kakao wykorzystano również w zabiegach opartych o kojące i odprężające działanie aromaterapii.

Dzięki licznym walorom, które bez wątpienia posiada kakaowiec, możemy czerpać korzyści i przyjemność płynące ze stosowania tej prastarej rośliny. Jednym słowem kakao rozpieszcza i odżywia jednocześnie i umył i ciało.

Działanie kosmetyczne kakao „w pigułce”:

– ma działanie natłuszczające, nawilżające i ochronnie
– nie powoduje alergii
– przeciwdziała powstawaniu i wspomaga walkę z rozstępami
– zawarte w nim antyutleniacze neutralizują działanie niszczących skórę wolnych rodników
– nadaje skórze połysk i gładkość
– nawilża spierzchnięte usta, odżywia skórę warg, chroni ją też przed zimnem i suchym powietrzem
– szybko wchłania się w skórę
– zmiękcza skórę i nadaje jej elastyczności
– zapobiega nadmiernej utracie wody przez skórę
– działa kojąco na skórę i pomaga pozbyć się przebarwień
– zawiera naturalne filtry przeciwsłoneczne, dlatego zabezpiecza skórę przed słońcem,
– sprawia, że opalenizna dłużej utrzymuje się na skórze, a skóra ma połysk

Kakao w medycynie

Zastosowanie lecznicze kakao pochodzi z Nowego Świata, a do Europy dotarło ok. w  połowie  XVI wieku. Rytuały lecznicze z udziałem kakao  były szeroko stosowane między innymi wśród Majów, czy Olmeków. Już wczesne dokumenty epoki kolonialnej zawierają instrukcje dotyczące stosowania kakao jako leku: Codex  Badianus (1552) opisuje wykorzystanie kwiatu kakao w celu niwelowania apatii i zmęczenia, Florentine Codex (1590) przytacza skład receptury złożonej z ziaren kakao, kukurydzy i zioła tlacoxochtil, powszechnie stosowanej  by złagodzić gorączkę jak również przy dolegliwościach sercowych i  oddechowych. Zbiór i analiza licznych dokumentów z okresu między XI a XX wiekiem  zebranych zarówno z terenów Europy jak i Nowego Świata ujawniła ponad  100 leczniczych zastosowań kakao i czekolady. Kakao stosowane  głównie  w leczeniu pacjentów z zaburzeniami odżywiania w celu przybierania na wadze, u apatycznych  pacjentów  z symptomami wyczerpania  aby pobudzić układu nerwowy, a także u osób z zaburzeniami trawienia i wydalania-kakao pobudza pracę żołądka i jelit oraz stymuluje nerki . Dodatkowe schorzenia leczone  kakao obejmują : niedokrwistość, spadek apetytu, zmęczenie psychiczne, zaburzenia laktacji, gruźlicę, dnę moczanową, kamienie nerkowe, zaburzenia wzwodu i spadek libido.  Oprócz ziaren kakao wykorzystywano również olej z kory kakaowca (masło kakaowe) na spękane usta ,czy sutki na skutek karmienia piersią. Natomiast liście i kwiaty stosowane były do leczenia oparzeń, skaleczeń i innych podrażnień skóry. Kakao połączone  z wywarem z kory bawełny stosowane było do leczenia zakażeń.

Henry Stube autor monografii Indian Nectar (1662) jako pierwszy zauważył0, że czekolada  była zalecana przez lekarzy Nowego Świata w celu leczenia licznych chorób. Stube opisał również  sytuację angielskich żołnierzy stacjonujących na Jamajce, którzy odżywiali się głównie pastą zrobioną na bazie ziaren kakao i cukru. Dzięki niej mogli funkcjonować w pełni sił przez długi czas. Stube przytacza także przykład tubylczej ludności  spożywającej  posiłki na bazie ziaren kakaowca, która mimo sporadycznego spożywania mięsa nie  traciła sił witalnych ani nie wykazywała spadku wytrzymałości. Spostrzeżenia te sugerują, iż kakao było stosowane nie tylko jako suplement zróżnicowanej diety, ale także w sytuacjach niedostatku pożywienia, oraz że  dzięki swym wartościom odżywczym  może zastąpić  posiłki bez negatywnych skutków dla zdrowia.

Kakao było przedmiotem licznych badań naukowców i lekarzy od momentu jego odkrycia. Nie zmieniło się to do dnia dzisiejszego. Najnowsze badania  pokazują, iż czekolada jest skuteczna w niwelowaniu napięcia i wyczerpania psychicznego. Hormony stresu i czynniki biochemiczne związane ze stresem zostają znacznie zmniejszone dzięki spożyciu ciemnej czekolady już po okresie dwóch tygodni. Inne badania wykazały iż flawanole zawarte w kakao wpływają korzystnie na poprawę funkcji poznawczych oraz pamięci krótkotrwałej. Dzieje się tak za sprawą wartości odżywczych kakao w skład których między innymi wchodzą: potas, fosfor, żelazo, miedź, cynk, magnez. Zawartość tych składników wpływa również korzystnie na układ krążenia. Także potwierdzone badaniami jest kardioochronne działanie kakao. To dzięki temu, iż jest ono źródłem związków o charakterze przeciwutleniającym, głównie proantocyjanidyn związków należących do grupy polifenoli, występujących w postaci monomerów jako katechiny i epikatechiny lub oligomerów katechin i epikatechin jako procyjanidyn, które wykazują korzystny wpływ na prawidłową funkcję śródbłonka naczyń krwionośnych, przeciwdziałają procesom zapalnym  oraz zakrzepowym, a co za tym idzie zapobiegają rozwojowi miażdżycy. Czekoloada ma także zdolność do pobudzania uwalniania dopaminy i fenyloetyloaminy dzięki którym łagodzone są objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego i depresji. Dzięki wysokiej wartości kwasu walerianowego  niweluje stany zwiększonej nerwowości mimo zawartości takich substancji pobudzających jak  teobromina i kofeina.

Oczywiście nie wszystkie czekolady są sobie równe, prym wiedzie organiczne surowe kakao o maksymalnej zawartości składników pokarmowych. Dla zachowania jak największej ilości drogocennych substancji kakao najistotniejszy jest sposób jego przetwarzania. Najkorzystniej jest gdy odbywa się ono w niskich temperaturach, taki sposób jest  zdecydowanie lepszy od standardowego palenia. Należy o tym pamiętać, gdyż surowe kakao zawiera składniki odżywcze  wysokiej jakości takie jak mangan, witamina C, czy kwasy omega-6. Zawiera również silne przeciwutleniacze i chrom ,który równoważy poziom cukru we krwi. Zawarte w nim witaminy A, E i z grupy B i tryptofan, są  wykorzystywane przez mózg do wytwarzania neuroprzekaźnika, zwanego serotoniną, ona z kolei zapewnia spokój i daje uczucie szczęścia. Wspominana już wcześniej fenyloetyloamina – uzyskała przydomek „czekoladowej amfetaminy”, gdyż wysoki poziom tego neuroprzekaźnika pomaga wywołać uczucie podekscytowania.

Autorzy: Łucja Łachut, Agata Castillo Lozano

Źródła:

Źródło 1

Źródło 2

Źródło 3

Dodaj komentarz